Snow Chińskie piwo, które pozycję światowego lidera zawdzięcza głównie swojej pozycji w Państwie Środka, gdzie kontroluje jedną piątą rynku. Snow najchętniej pity jest do obiadu, szczególnie przy ostrych daniach z chińskiej kuchni - ponad połowa piwa sprzedaje się w restauracjach. I chociaż produkuje go obecny również w Polsce koncern SAB Miller (do spółki z chińskim producentem China Resources) marka ma charakter lokalny i w naszym kraju Snow nie ma dystrybucji.

Drugie piwo na podium z Chin. Warzone od 121 lat w browarze założonym przez działającą w Hongkongu firmę The Anglo-German Brewery. Potem browar przeszedł w ręce japońskie (Asahi), by w 1949 roku zostać upaństwowiony. W odróżnieniu od lekkiego Snowa Tsintao ma ostrzejszy smak i przypomina Pilznera.

Najpopularniejsze piwo w Stanach produkowane od 1982 roku. Jest lżejszą wersją swojego starszego brata Budweisera i zostało wprowadzone na rynek na fali zainteresowania mniej kalorycznymi piwami (ma tylko 110 kcal). Swoją pozycję Bud Light zawdzięcza między innymi sponsorowaniu futbolu amerykańskiego (NFL), hokeja (NHL) i baseballu (MBL). Browar obecnie należy do południowoamerykańskiego koncernu InBev.

Klasyczne amerykańskie piwo stworzone w 1876 roku przez niemieckiego emigranta Adolphusa Buscha. Początkowo jego receptura była oparta na metodzie warzenia piwa w Budziejowicach, stąd nazwa i trwający od ponad 100 lat spór z czeskim producentem piwa. W jego efekcie amerykańskie piwo w Europie sprzedawane jest najczęściej pod marką Bud.

Marka stworzona przez Carlsberga w 1964 roku. Ale prawdziwym sukcesem było wejście trzy lata później na rynek Brazylii, gdzie Skol stał się numerem jeden i produkowany jest na licencji od 1967 roku. Jego nazwa nawiązuje do skandynawskiego toastu „skal”, odpowiadającego polskiemu „na zdrowie”.

Kolejne piwo z Chin produkowane przez Beijing Yanjing Brewery (BYB) -największy w Azji browar zatrudniający 20 tys. osób. Założony w 1980 roku BYB jest przykładem typowego beneficjenta gospodarczych przemian zapoczątkowanych przez Deng Xiaopinga. Browar wciąż pozostaje w państwowych rękach.,

Jedyna globalna marka wśród dziesięciu najpopularniejszych piw na świecie. Heineken istnieje od 1864 roku i jest trzecim pod względem wielkości browarem na świecie (za InBevem i SAB Millerem). Największym udziałowcem jest wciąż przedstawicielka rodziny Charlene de Carvalho-Heineken, która z majątkiem szacowanym na 11,4 mld USD jest najbogatszą Holenderką.

Chyba największe zaskoczenie na liście. Browar założony w Chinach 114 lat temu przez polskiego emigranta Józefa Wróblewskiego mieszkającego w mandżurskim Harbinie. Było to najbardziej spolonizowane miasto w Chinach, głównie ze względu na budowaną w pobliżu przez Rosjan i Polaków Kolej Wschodniochińską (w latach dwudziestych mieszkało tu ponad 20 tys. Polaków). W Harbinie Polacy mieli swoje szkoły, kościoły, gospody, pałace, a nawet cmentarz. Browar początkowo od nazwiska swojego właściciela nazywał się najprawdopodobniej Ulubulewskij (w uproszczonej transkrypcji), a w 1932 roku jego chińscy właściciele zmienili nazwę na Harbin. Po wojnie browar został znacjonalizowany. Dziś należy do InBevu.

Mimo swojego brazylijskiego rodowodu (browar założony w 1888 w Rio de Janeiro) tylko numer dwa w największym kraju Ameryki Łacińskiej. Brahma stała się flagową marką InBevu, dzięki której wywodzący się z Brazylii koncern rozpoczął swoją globalną ekspansję stając się największym browarem świata.

Jedyne piwo amerykańskie w tym zestawieniu, pozostające wciąż w amerykańskich rękach. Podobnie jak Budweiser, browar Coors również został założony przez niemieckiego emigranta Adolpha Coorsa, który w latach sześćdziesiątych XIX wieku zdobył doświadczenie w browarach Wenkera w Dortmundzie. Coors Light zostało wprowadzone na rynek w 1978 roku ze względu na rosnące zainteresowanie lżejszymi piwami przez pokolenie baby boomers.

Piwne początki

Do 4000 lat p.n.e nie ma żadnych udokumentowanych dowodów na temat piwa. Pierwsze zapisy na temat tego trunku pochodzą z Mezopotamii (dzisiejsze tereny Iraku), to właśnie tam Sumerowie wykuli na glinianych tabliczkach przepis na piwo orkiszowe. Pozostawili oni po sobie kilka śladów na temat piwa. Pierwsze piwa wyrabiano przez umieszczenie chleba z wodą w glinianych naczyniach. Piwo takie było niefiltrowane, często dodawano do niego zioła, miód lub owoce. W późniejszych czasach piwo na tabliczkach glinowych miało nazwę Sikaru. Sikaru jako napój bogów jest opisywany w poemacie bogini piwa. Złocisty napój jest wspomniany także w eposie o Gilgameszu, istnieje historia o Enkidu który był w połowie człowiekiem, w połowie zwierzęciem i dzięki wypiciu piwa stał się człowiekiem. Sumerowie produkowali ciemne i mocne piwo dla mężczyzn i słabsze (pszeniczne) dla kobiet. Opiekunkami piwa były boginie dlatego było wytwarzane wyłącznie przez kobiety. W późniejszych czasach Babilończycy rozpoczęli warzenie coraz większej ilości rodzajów piwa m.in. piwo czerwone. Każdy obywatel miał dziennie zapewnione od 3 do 5 litrów tego trunku. To właśnie oni zapoczątkowali dodawanie chmielu. O randze piwa znaczy także fakt, że zostało wspomniane w Kodeksie Hammurabiego.W Egipcie natomiast piwo doczekało się własnego hieroglifu i miało niewiele mniejszą rangę niż chleb. Należy jednak pamiętać, że piwo w czasach starożytnych nie zawierało dużej ilości alkoholu i było raczej pożywną papką niż płynem. Wyjątkiem było egipskie piwo przeznaczone wyłącznie dla mężczyzn zawierające do 15% alkoholu. Najstarszy odkryty browar znajdował się Górnym Egipcie. W czasach starożytnej Grecji i Rzymu piwo straciło swoją pozycję i było uważane za gorszy napitek od wina. W czasach średniowiecznych aż do XII wieku warzyć piwo mogły tylko klasztory. Niektóre klasztory czyniły to już od IV wieku. Piwo było wtedy gęste i ciemne o niewielkiej zawartości alkoholu, często zastępowało skażoną wodę. Od XII wieku zaczęły działać browary miejskie i dworskie. Już nie tylko klasztory posiadały możliwość warzenia trunku. Regulacje dotyczące piwa wprowadził Karol Wielki. Powstał wtedy urząd intendenta, osoby nadzorującej warzenie piwa i jego jakości. W średniowieczu dbano również o to, aby dany rynek oferował jak najwięcej trunków lokalnych. Ciekawostką jest, że w 1378 gdański cech piwa zbuntował się przeciwko sprowadzaniu piwa warszawskiego. Zaczęto stosować również kary za złą jakość wyrobu. Najsłynniejszym dokumentem, dotyczącym jakości piwa było wydane przez Wilhelma IV „Bawarskie prawo czystości” . W Niemczech ustanowiono w 1994 roku Dzień piwa niemieckiego obchodzony w dzień wprowadzenia tej ustawy. W średniowieczu wyrób zaczynał się od moczenia ziarna trwającego 4 dni po którym ziarna rozkładano na klepisku by zaczęły kiełkować. Kolejno oddzielano kiełki od ziaren i słód poddawano suszeniu lub prażeniu. Następnym etapem było śrutowanie słodu, zacieranie go z wodą i filtrowaniu. Taki produkt gotowano i dodawano do niego chmiel i poddawano fermentacji. Ostatnim etapem było przelanie piwa do beczek i taki produkt trafiał na rynek. Browarnictwo rozwijało się, było coraz więcej miast znanych ze swych lokalnych piw. W XVI powstał kolejny, sławny do dziś gatunek piwo koźlak. W XVII wieku niepokoje w Europie odbiły się na browarnictwie. Załamał się handel, browary były niszczone lub zamykane. Kryzys nie trwał jednak długo i w XVIII wieku browarnictwo znowu rusza pełną parą. To wtedy powstaje piwo porter, lager i pilzner. Ruszają takie marki jak Heineken czy Guinness.

Jak wyglądała historia złocistego trunku w Polsce?

W XVII doszło do załamania rynku browarniczego w Polsce. Wojny, rosnąca popularność innych trunków takich jak wódka a także spadek jakości wyrobów polskich wpłynęły na coraz mniejszą liczbę browarów. Zaczęto wtedy importować zagraniczne piwa. Polskie browarnictwo zaczęło ponownie rozwijać się w XIX wieku, niestety proces ten przerwała I Wojna Światowa. II Wojna Światowa przyniosła ze sobą jeszcze większe straty, browary były zamykane i grabione przez Niemców, a Polska zajmowała przedostatnie miejsce w Europie pod względem spożycia piwa. Po wojnie browary przejął Skarb Państwa, powstają nowe ośrodki produkujące piwo np. w Leżajsku, Łomży czy Warce.Piwo znowu zaczęło być popularnym trunkiem. Po zmianach ustrojowych jego popularność nie słabnie, większość browarów została wykupiona przez wielkie firmy, prężenie zaczęło rozwijać się też piwowarstwo lokalne. Dzisiaj to głównie kraje Europy Środkowej, w tym Polska są w światowej czołówce spożycia piwa.